(ἐπὴ τέν πέτραν

(ἐπὴ τέν πέτραν NT.)

(γαίης Λωτοφάγων Hom.; Σπαρτιάτιδος χθονός Eur.; γῆν καὴ ἔθνος Her.; γῆς Arst.; τῶν ἱερῶν Lys., Plat.)

(τοῖς ποσίν Arst. и τῷ ποδί Plut.)

(τῆς Λακωνικῆς ἐπὴ πολέμῳ Xen.; Αἰγύπτου τε καὴ Λιβύης Plat.; ἐπὴ τέν ἱερὰν χώραν Dem.; τῇ ικελίᾳ и εἰς Βοιωτίαν Diod.)

(πύργων Hom.; τείχεος, ἀντίπυργον πέτραν Eur.; ταῖς ἀλλήλων ναυσίν Thuc.)

(εὐνῆς Hom.; λέκτρων Aesch.; λεχέων Eur.)

(ἵππων, δίφρου Hom.; νῶθ΄ ἵππων Hes.; νεῶν Hom., Eur.; τεθρίππων Eur.; ἐπὴ νεώς Her.; ἐπὴ τῶν ἵππων Plut.)

(πόληος Hom.; ἄχρι Μιλήτου Luc.; εἰς τὸν Ὠκεανόν Plut.; τετταράκοντα ἐτῶν Plat.)

(ἐϋφροσύνης Hom.; τιμῆς Hes.; δόξης Soph.; σοφίας Plat.)

(τῷ Ἀσσυρίῳ Xen.; τοῖς ἀρίστοις Plut.)

(τὸ и ἐπὴ τὸ θῆλυ Arst.; ταῖς ἵπποις Luc.)

(τινά, τι и πρός τινα Soph.)

(τινὰ ἵππων Hom.)

(τινὰ πάτρης Hom.; ψαμάθων Λὐλίδος Eur.; ἀρχαίας εὐαμερίας Pind.)

ἠὼς πολέας ἐπέβησε κελεύθου Hes. — заря заставила многих выйти на дорогу

(τινὰ τῆς σοροῦ Luc.)

ὑ. θαλάσσης κόλπον, ὑ. ὑπὸ κῦμα θαλάσσης Hom. и ὑ. ἐς τέν θαλάσσην Luc. — погружаться в море;

ὑποδύειν καὴ ἀναβάλλειν τὸν ἀναβάτην Xen. — (о лошади) приседать и сбрасывать всадника;

ὑ. ὑπὸ τέν ζεύγλην Her. — надевать на себя ярмо (досл. подходить под ярмо);

οἱ ἀσθενέστεροι τῶν προσοίκων ὑπεδύοντο Plut. — соседи (Рима) послабее присмирели

(καττύματα Arph.)

Ποσειδῶνα ὑποδεδυκώς Luc. — под маской Посидона или переодетый Посидоном;

ὑποδύεται ταῖς ψυχαῖς ὁρμέ ἐς τοὺς κινδύνους Luc. — душами овладевает страсть к опасностям;

ἔπη δολερᾶς φρενὸς ὑπέδυ μοι Soph. — слова хитреца обольстили меня;

(τὸν πόλεμον Her.)

θάμνων ὑπεδύσετο Hom. — (Одиссей) выполз из кустов;